"¡¡¡quien tuviera veinte años!!!"

zenbatetan entzun behar izaten dugun hori... gurasoen ezagun batekin edo topatzean eta "cuanto has crecido"-aren ondoren... esaldi nazkagarri hori!
ba bai, nik ere nahiko nituzke 20 urte izan, baina hogei urte hoiek disfrutatu nahiko nituzke; besteek bezala. parranda on bat bota, mendian buelta bat eman edo egun pasa bat egitera joan, korrikaldi ero bat hondartzan, igeri egin, kirol piska bat egin... eta ez nekatu.

itoko naizela ez sentitu, lurrera erortzera noala ez sentitu, eseri behar naizela ez sentitu... hotza ez sentitu....

eta errekuperatzean... beldurra, pena, eta galderak....... zergatik niri? eta zer egin?

eta bitartean... hementxe..... proben zai, emaitzen zai.

itxaropenari heldu eta sendatzear nagoela sinistu......

sagarrondotiken kontzertuak ikusi ahal izango ditudala sinistu!

eta eskarrikasko... eskarrikasko desmaioetan zaplastekoak emateagatik, esnarazteagatik, eta eskarrikasko asteazkenean lagun zidan horri ere.

eta eskarrikasko lagun on zaretenei. zuekin hitz egin daitekeelako.