Izan nahi dugun hori, lortu nahi dugun hori, behar dugun hori eskura ez daukagunean hasten gara amesten... beraz amestu dezagun elkarrekin...

2007-01-28

egia da!!!!!!!!

askotan, sarriegi akaso zerbait gertatzen hasten zaigunean, sentimendu bat hasten zaigunean ez dugu onartu nahi izaten.

okerrena beste norbaitek horri usaina hartzen dionean iristen da.... beste pertsona hori onartu nahi ez dugun egiaz hitz egiten hasten zaigu, eta entzuten diogun bitartean urduri jartzen hasten gara...

ez dugu egi hori entzun nahi, ez dugulako onartu nahi... baina bapatean onartzen hasteko garaia hasten da eta egi hori ukatzen hasten gara urduri antzean..."keba keba, ezetz, ez esan txorradarik, ez ez, nou nou, ezta brometan...." ukatu eta ukatu hasten gara. behin eta berriz ukatzen...

horrela ukapen hori sinistuko dugulakoan edo... egia hori onartu behar izango ez dugulakoan....


baina ez al da hobea egi hoiek onartu eta aurrera jarraitzea???????

2007-01-27

Mendiak eraman zintuen...


betidanik omen datorkigu euskaldunoi mendiarekiko lotura berezi hori... betidanik. errito, ohitura, sinismen eta kondaira asko eta askok lotzen gaituzten inguratzen gaituzten mendi zoragarri hoiekin. guk geuk lotu dugu mendeetan zehar gure bizitza mendiarekin... mendien handitasunak erakartzen gaitu, mendien edertasunak, mendiek ezkutatzen dituzten txokoak maite ditugu, dakarzkiguten ikuspegiak, mendiek gordetzen dituzten sekretuek erakartzen gaituzte, kobazuloak maite ditugu, mendi tontorrak, malda malkartsuak, basoak, oihanak, mendiek ezkutatzen dituzten ur jauziak...

betidanik erakarri gaituzte mendiek... eta erakartzen jarraituko gaituzte zalantzarik gabe. behar ditugulako, munduaren birika direlako, askeago sentiarazten gaituztelako, beti merezi duelako aldapa gogor bat igotzeak topatuko ditugun sekretu guztiak aurkitzeko... merezi du, merezi digu.

eta betidanik datorkigunez, orain ere maite dugu, mendia maite dugu. geroz eta gehiago dira mendia behar dutenak (30.000 federatu ditugu hemen), mendiak igotzeak, eskalatzeak, elurraz gozatzeak indartu egiten gaitu, ihesbide bezala balio digu... zoragarria da.


baina bizitza ematen digun bezala kendu ere kentzen digu... eta azkenaldian bizitza asko eraman ditu berarekin, akaso, azkenaldian egin diogun min guztiaren ondorioz, akaso gertatu behar zuelako edo akaso inongo arrazoirik gabe... bizitzak eraman ditu berarekin...


eta guri haien hutsunea geratzen zaigu, baina mendia maitatzen jarraituko dugu, bizia ematen jarraituko duelako, beretaz gozatzeak zoriontsu egiten gaituelako, eta eraman dituen biziek ere hala nahiko luketeelako... zor diegulako...


agurrik beroena Marc, abuztuan mendiak eraman zintuelako eta zure hutsunea beti izango dugulako. eta agurrik beroena azken hilabetean gure artetik mendiak eraman dituenei.

2007-01-25

ITXAROPENA...

gizakia gizaki denetik aurrera jarraitzeko indarra ematen digun sentimen bat dugu barnean, nondik datorkigun ez dakigun arren gauzarik txikienari heldu eta gauzak hobera joango direla sinestarazten digun sentimendua...
batzuek ametseei heltzen diete, besteek itxaropena, besteek superbibentzia beharra... beste batzuek ez diote izenik ere ematen...
baina izan, guztiek dugu barnean.....
gauzak hobera joango direla, aldatuko direla, norbait izatera iritsiko garela (orain ere norbait garela konturatzen ez garenean), eta zoriontsu izatera iritsiko garela esaten digun zerbait...

aurrera jarrai dezagun, sentimendu horri eutsita segi dezagun...

haika zaitez eta jarrai ezazu aurrera......
gauzak hobera joango diren itxaropenarekin.......
desesperantzari ihes egin nahiean...

2007-01-07

nik ez det zutaz par egiten, zurekin egiten det!!

atzo esaldi hau bota nuenean norbait harritu egin zen... beraz eman diezaiogun azalpen bat esaldiari, edo gutxienez saiatu egingo naiz esaldi horrek duen zentzua edo esanahia azaltzen, nire ustetan gutxienez...

beno ba norbaiti "nik ez det zutaz par egiten" esatean, nik behintzat benetan esaten det, norbaitetaz par egitea gustatzen ez zaidalako hasteko eta norbaitetaz par egitea gogorra iruditzen zaidalako. norbaitetaz par egiten dugunean pertsona hori gutxietsi egiten dugu, pertsona horri min eman diezaiokegu, mezpretsatzeko modu bat da. eta horrelako zerbait merezi duen pertsona batekin nahigo dut inolako harremanik ez izan, ez ona ez txarra, norbait mezpretsatzeko beharra sentituko banu pertsona horrek ezer aportatzen ez didalako izango da, edo benetan, eta tristea da esatea, pertsona horrek merezi ez duelako izango da.

baina aldiz, norbaitekin par egiten dudanean, neretzat positiboa da. parra alaitasun zeinu bat delako (une batekoa bada ere), konplizitate bat zerbaiten aurrean, hau da, parra eragin digun ekintza, esaldi, hitz edo egoeraren aurrean beste pertsonarekiko keinu jator bat, une on baten seinale.

eta norbaiti ez bazaio berarekin par egitea gustatzen, sentitzen dut. benetan sentitzen det, parra oso ona delako eta norbere buruaz par egiten jakin behar duelako ez badu amargaturik bukatu nahi, eta beste pertsona batekin afinitate bat lortzeko irri bat baina gauza lasai eta benetakorik ez dagoelako.

irrifarrek batzen gaituzte batera egindako negarrek bezain beste edo gehiago.

2007-01-04

2007ari

jende askok hasten du urtea urte hortan betetzeko helburuak beren buruari ezarriz...

nik aldiz... urtea resakarekin ezin pentsatu hasi nuen... (Zuetako askok bezela ez?), eta gaixo hasi nuen....

helbururik gabe, aurretik nituen amets berdinekin, berririk gabe...

zuen alboan jarraitzeko gogoz, batzuengana gehiago gerturatzeko gogoz.

zuekin eta zuetaz gozatzeko gogoz.

beraz, aurrekoak baina hobea izan dadila!