behin eta berriro entzuten ditugu sekula entzun nahi ez genituzkeen berriak, geroz eta maizago jasotzen ditugu gertuko zaizkigun kolpeak eta ezin ezer egin...
Ahal dugun guztietan berriak entzuten, irakurtzen edo ahal dugun era jakiten saiatzen gara zerbait gehiago gertatu denaren beldur...
Tentsioa, tentsioan pasatzen ditugu orduak, minutuak eta segunduak. Tentsio eta beldurrez maite dugun norbaiti zerbait gerta dakiokela pentsatzen, edozein unetan gauzak orain ere okerrago jar daitezkeela pentsatzen, edozein aldetik kolperik ematen bada eragin zuzenena betikoek jasan beharko dugula pentsatzen...
Baina ezin dugu ezer egin..... berdin pentsatzen jarraituko dugu, berdina maitatzen segiko dugu, hainbeste gorroto duten hizkuntza erabiltzen, hainbeste gorroto dituzten sentipenak bihotz barrenean izaten eta ezin dugu ezer egin...
berdin jarraituko dugu.....
pena merezi duen? zerbait lortuko ote dugun? Akaso ez, baina lortzea garrantzitsua den bezala gutxienez ahalik eta gutxien galtzea ere garrantzitsua da eta oztopoen gainetik gure bizitzekin jarraitzea, gure sentipen, izu, beldur eta hizkuntzarekin aurrera egitea......
pena merezi du? Zergatik ez ba! Gehiago galduko dugu ezer maitatu gabe bizi bagara......
Oparia
-
Gaur, aspaldiko partez, mintzatu gara telefonoz. Eta hitz egitean zerbait
mugitu zaigu barruan. Elkarrekin biluzik egoteko eta basatiki larrua
jotzeko gogo...
No hay comentarios:
Publicar un comentario