bidea galtzen dugunean...

Zerk ezartzen du gure bidea? Zer da alde batera eta bestera garamatzan hori? Zerk ezartzen du gure orain eta geroa? Eta horren aurka egiterik badugu?

Batzuetan pentsatu izan dut gu geu garela gure bidea egiten dugunak baina beste askotan aurretik ezarrita daudela iruditzen zait, guk inongo kontrolik ez dugula gure bizitzetan eta gertatuko zaiguna aurrez idatzirik dagoela.

Eta orduan zer egin? Gertatu behar dena gertatuko da pentsatzen eta sentitzen dut azkenaldian eta geroz eta ziurtasun handiagoa dut guk ezer gutxi esaterik dugula esatean.

Erabaki bat edo beste hartzen dugu uneoro, bat hautatu eta milaka aukera alde batera utzi. Eta aukera horiek egiten dute bere bidea, baina guk egiten ditugu hautu horiek? Akaso bai, baina inolaz ere ez dugu beraien gaineko kontrol guztia.

Gauza bat edo beste egiten dugu bai, eta beti dugu buruan hau ondo egina dago eta hau ez, hau egin beharko nuke eta hau ez... baina zerk ezartzen dizkigu balore horiek?

Akaso gizarteak gaizki ikusitako gauza bat egitea guretzat oso aberasgarri izan daiteke eta beldurra eta lotsak gauza horiek ez egitera garamatzate askotan. Baina ez! Ez dezagun gizartean pentsatu, pentsatu une batez zure buruan. Zuk zeuk dituzun behar eta nahiek agindu beharko lukete uneoro gure bizitzetan eta ez beste ezerk. Gure ongizatean pentsatu behar dugu, gure nahi eta beharretan.

Zergatik pentsatu behar dugu beti besteengan. Bai, gizartean bizi garelako, ez dago zalantzarik. Baina uzten ahal diogu zalantzari lekurik? Ez. Ba nik nire zalantzak ditut.

Askotan kontrola ezin dezakegun indar azalezin bat agertzen da gure bideetan, ezagutzen ez dugun pertsona batekiko gorroto azalezina, erakarpen izugarria edo azal ezin daitezken beldurrak. Indar horiek ekiditen saiatzen gara behin eta berriro, etengabe.

Baina akaso indar horiek eramango gaituzte bide egokira. Akaso noizean behin oraingo bidetik sartu-irten bat egitea izan liteke onena.

Ezin jakin baina bihar zer gertatuko den.