aspaldian ez dut hemen idatzi... ez ahaztua nuelako, ez esateko ezer ez nuelako ez eta gogorik ez nuelako ere...baizik eta ez nuelako indarrik, ez nuelako batere indarrik zuei ezer esateko.

baina beno, udazkena iritsi zaigu eta agian bada garaia orritxo honi zerbait gehiago gehitzeko...
ez dakit egia esan zer esan dezakedan baina beno, zeozer aterako delakoan nago...

tira, has nadin. batzuek akaso jakingo dezue aurtengoa ez dela nire urterik onena, are gehiago, nere urterik okerrenetako izaten ari dela, eta uda......buf, udaz zer esan... uda okerragoa izan da. baina beno, ez dakit nondik baina aurrera jarraitzeko indarrak topatzeko gai izan naiz orainarte eta ametsen indarrak asko lagundu dit.
errealitaten lortu ezin nezakeena ahaztu eta ametsetan murgildu naiz gaizki egon naizen guztietan, eta oraindik ere hori egiten jarraituko dut, gutxienez, zoriontasun pixka bat bada ere ematen didatelako.....
beraz, nere aldetik gomendio bat.......kanpoan eta zure inguruan dena ilun ikusten duzun egun hoietan itxi begiak eta imajinatu zure burua maite dezun horren alboan, behar dezunaren ondoan.......hari besarkatu eta orduak igaro... egonean. ondoan duzula sentitu nahiz eta akaso ez egon. indarrak emango badizkizu edozerk balio du!
take care!!!